منم آن خسته که افتاده ام از چشم نگار                 منم آن برگ شده زرد در این فصل بهار

چه مکافات عجیبی است در این کوفه ی سرد           یاورانی همگی خسته و انگشت شمار

اینهمه خیل زده پینه به پیشانی ها                   جنگجویان شجاع صف میدان شعار

کاش احساس تو را دسته گلی می کردند          می نمودند به قبر من بیچاره نثار

ما اسیریم به مژگان دو صد آدم مست                کن نگاهی تو به این سلسله چشمان خمار

چه خیالی است که دل مظهر آئینه شود          که نشسته است دگر بر دل بیچاره غبار

نوشته شده در یکشنبه 88/10/20ساعت 5:49 عصر توسط متین| نظرات ( ) |